اسفناج گیاه گلدار یک‌ساله‌ای است که به خانواده تاج‌خروسیان ازجمله چغندر، برگ چغندر و کینوا تعلق داشته و گیاه بومی ایران است و به دلیل خواص اسفناج و بالا بودن درصد مواد غذایی آن کم‌کم از اوایل قرن اول میلادی به سراسر دنیا راه پیداکرده و امروزه کشت اسفناج در تمام نقاط دنیا معمول است. اسفناج نسبت به سرمای زمستان مقاوم بوده و در دو نوع پائیزه و بهاره کاشته می‌شود.
یک گیاه گلدار که بومی منطقه مدیترانه است و به طور گسترده به عنوان ادویه، گیاه و سبزی کشت می شود. همچنین جعفری با عنوان Ajmood در هند، Achu Mooda در کانادا و Kothambeluri در مالایالام شناخته می شود.
جعفری به طور گسترده در غذاهای اروپای شرقی، اروپایی و آمریکایی به کار می رود. این گیاه به رنگ سبز روشن است و یک گیاه دو ساله در مناطق معتدل و یک گیاه سالانه در مناطق استوایی و نیمه استوایی است.
گشنیز گیاهی است که به‌طور گسترده در جهان به‌عنوان ادویه و چاشنی یا برای تزئین بشقاب غذا از آن استفاده می‌شود. نام علمی آن، کوریاندروم ساتیوُم ال (Coriandrum sativum L) است. برگ‌های گشنیز عطر خوش و آشنایی دارند و معمولا به‌صورت خام یا خشک‌شده در آشپزی استفاده می‌شوند.
آش رشته در شهر های مختلف، به شکل های مختلف و با توجه به ذائقه و فرهنگ مردمان آن مکان پخته می شود. به همین جهت هر شهری ممکن است از سبزی های متفاوتی استفاده کند. اما به طور معمول از جعفری، گشنیز، تره، شوید و اسفناج برای تهیه آش رشته استفاده می شود. نکته قابل توجه این است که بهتر است از سبزی های تازه استفاده کنید تا عطر و طعم آن ها عالی باشد.